Ziek op reis

Al mopperend op die vreselijke Thaise computers probeer ik iets te typen, maar er mislukt steeds van alles!
We zijn ook niet al te helder, want na een nacht in de trein, uur in de bus, en twee uur met de boot arriveerden we hier vanmorgen op het tropische eiland Koh Tao.
Hoewel super toeristisch is het wel op veel plekken een soort sprookje en ongerept.
Voor de zekerhied hadden we maar iets vooruit geboekt. Bleek een goed idee, want er kwamen honderden mensen van de boot.
Wij hadden een aanbieding gevonden in een resort, en dat was een minibungalowtje met prachtig zwembad en luxe restaurants.
Kunnen we even bijkomen, en morgen iets meer bij het stadje zoeken. We zitten nu in de middle of nowhere. Ook zijn er honderden trappen naar het strand-volgens Emmeline een goede workout, maar in deze hitte niet te doen!
In Bangkok hadden we vaak enorme plensbuien door de Moesson. Hier lijkt dat minder aan de hand.
Op zich heb je niet echt last van al die regen, het is zelfs heerlijk verkoelend en wel gezellig.
Van de dag van gisteren heb ik niet veel meegemaakt, want ik werd om 5 uur helemaal ziek wakker. Gewoon toch te veel gedaan. Vooral de Jungletocht heeft me denk ik de das omgedaan. Als vanouds dus weer erg veel hoofdpijn, misselijk, en kon niets binnenhouden, dus ook geen medicijnen.
Uiteindelijk de airco kamer maar voor de hele dag nog gehuurd, en is Emmeline op eigen houtje nog Bangkok ingegaan.
Gelukkig is het een heel vrouwvriendelijke stad, en zie je veel meisjes alleen.
De Thaise vrouwen zijn ook erg zelfbewuste en moderne tantes. Ze hebben veel eigen zaakjes en lijken de touwtjes stevig in handen te hebben.
Ik snap nu meer van al die rare combinaties van oude mannen met die vrouwen. Volgens mij worden die mannen gewoon gebruikt...
Emmeline kan dus veilig rondlopen, en ik kon ondertussen uitzieken.
We moesten om half 8 met de trein, dus ik had wel de zenuwen of ik dat zou redden.
Uiteindelijk met veel kleine slokjes kruidenthee bleven de medicijnen en aspirines binnen en kon ik wankel en wel op weg.
Gelukkig hadden we een bedje in de trein, en dat was best goed.
Helaas lagen we onder de airco, en voelden we ons op het laatst bevroren.
Rare tegenstellingen als het buiten steeds zo heet is.
Nu met al de stranden om ons heen en zeewind is het heerlijk.
Ze hebben hier ook wat gewoner voedsel. Ik heb mijn voornemen om vegetarisch te eten op moeten geven, alles is hier met vlees.
We eten veel kipgerechten in alle mogelijke combinaties met rijst,
Veel cocos natuurlijk, en als je geluk hebt groentes.
Ik heb er niet altijd zin in. Maar voor Papa zou het hier een paradijs zijn. Zoveel smaken om uit te proberen.
Eetstalletjes overal, erg grappig. Maar als ik zie hoe ze daar koken gaat mijn trek vaak gelijk al over. Ik zal hier dus niet dik gaan worden....