Hello/Goodbye

Hectische week geweest met alle familieleden die komen en gingen. Zelfs op reis kan je het dus razend druk hebben, en geen tijd overhouden voor internetten...
Nu ziten Aiso en ik alweer 2 dagen op Koh Samet, een schitterend eiland eigenlijk maar twee en een half uur van Bangkok vandaan. Wij deden er echter wel bijna 7 uur over om hier te komen.
Elke reis heeft veel wachttijd, weer overstappen op kleine busjes en boten, en voordat je het weet ben je een dag verder.
Voor Aiso nog allemaal een beetje wennen, vooral ook omdat het sinds dat we hier zijn stralend en heet weer is.
Hij had nog geluk toen hij aankwam in Bangkok, want toen was het bewolkt en regenachtig.
Na zijn lange reis, en grote hitte in de woestijn van Dubai een verademing. Het was grappig om elkaar op het vliegveld te ontmoeten (ik had hem blijkbaar niet eens herkent, want hij moet ongeveer langs mij gelopen zijn toen ik bij de gate stond te wachten).
Hij maakte zijn eerste ritje in de Tuk tuk-waar hij maar nauwelijks in kon-niet gemaakt voor grote buitenlanders.
Emmeline kwam de volgende dag bij het ontbijt aan bij ons hotel-ze had de hele nacht doorgereisd vanuit Phi Phi in het zuiden.
Ondanks al het reizen en uitgaan was ze niet eens doodop. Ze ging allerlei inkopen doen voor haar laatste dag, en we vroegen ons af wanneer Arvin en Iris zouden arriveren.
Arvin had een giga dag/nacht achter de rug met in de ochtend zijn verdediging en presentatie van zijn scriptie, en daarna sjeezen naar Duitsland om het vliegtuig te halen.
Het geweldige nieuws is dat hij het allemaal gehaald heeft, en hij nu zijn Masters heeft, en afgestudeerd is!!!!
Wel grappig dat als je een baby krijgt, je niet kan bedenken dat hij 25 jaar later dan ongeveer klaar is met: zwemdiploma, lagere school, middelbare school, en uiteindelijk de universiteit.
Toen ze in de middag aankwamen hebben we er een borrel op gedronken, en was het leuk om alles te horen.
Het werd geen lange bijeenkomst, want iedereen had ongeveer een jetlag.
Emmeline ging de volgende dag weer terug naar huis, en ik sliep alweer slecht die nacht omdat het toch een eng idee is dat ze zo in haar eentje al die duizenden kilometers in de lucht hangt.
Gelukkig kreeg ik om half 4 in de nacht een sms- je dat ze er was.
We konden toen zelf met en gerust hart door gaan reizen. Arvin en Iris zouden Bangkok gaan verkennen, en daarna doorreizen naar het zuiden.
Aiso wilde na het lange en vele werken wat hij thuis had gedaan alleen maar bijkomen.
Gelukkig dat je hier op Koh Samet veel mooie tropische stranden hebt. Hij gluurt met grote interresse naar alle oude westerse mannen die met hun jong thaise vrouwen en klein grut vakantie houden.
We maken er veel grapjes over, en het blijft er gek uitzien.
Vlakbij het strand hebben we een kleine airco huisje, maar we proberen overal maar 2 nachten te blijven en dan te wisselen voor een andere plek.
Misschien dat we nog verder trekken, maar dat moeten we nog bedenken of dat handig is.