Bijna in de Thaise gevangenis....

Het leven met Aiso is niet saai op vakantie. Wel erg stressvol soms!
Zo merkte hij aan het begin van de week dat de papieren om de auto van de valetparking terug te krijgen verdwenen waren uit zijn tasje.
Om het verhaal nog ingewikkelder te maken, wist hij niet eens waar zijn auto geparkeerd stond.
Arvin had op het laatste moment omdat alles vol was in Dusseldorf de auto meegegeven aan iemand die hem ergens zou gaan parkeren.
De auto is op het moment natuurlijk nogal heilig (en maar 5 weken oud), dus Aiso vond het al risky.
Het rare is dan dat nu net alle informatie en bewijs met telefoonnummers opeens verdwenen/verloren waren.
Het eiland Ko Samet is niet groot, maar we zochten overal. Ook Thaise mensen deden hun best om te helpen, al snapten ze er geen bal van waar we nu naar zochten.
Allerlei doemscenario~s over dat die auto nu helemaal kwijt was vlogen in de zenuwen door ons hoofd.
Een mailtje naar Arvin leverde niets op, maar na dagen hadden we een antwoord met de naam van de parking.
Via internet een nummer gevonden, en na eindeloos proberen iemand aan de lijn gekregen.
Als je bedenkt dat het ongeveer 2 euro is om naar europa te bellen, en dit minstens wel een half uur duurde begrijp je dat het duur grapje is.
Gelukkig wist die man via creditkaartgegevens de auto te achterhalen, en bleek hij heel ergens anders te staan en kregen we daar weer een telefoonnummer van.
Het lijkt er nu op dat het voorlopig opgelost is, en dat Aiso zondag zijn auto gaat krijgen. Gelukkig is het Duitsland en zijn ze daar wel redelijk betrouwbaar en stipt.
Hier is dat heel anders. Want gisteren toen we nog maar net bekomen waren van al het gedoe rondom papieren, hadden we een confrontatie met de politie die bijna verkeerd afliep.
We waren doorgereisd naar Ban Phe om van hieruit de minibus terug naar Bangkok te nemen.
We hadden vrij snel een hostel in de haven, en nog een zonnige middag om iets te gaan doen.
Aiso wilde graag met brommer een stukje rijden op zoek naar strand.
We hadden dat al eerder gedaan, en hoewel ik steeds als de dood ben dat het mis gaat, is vervoer hebben ook wel fijn.
We kregen vrij makkelijk een scootertje voor ongeveer 5 euro.
De helmen waren te klein en raar, en Aiso had zoiets van, we gaan toch niet ver en niet hard, dus we doen wel even zonder (veiligheidskundige op vakantie!)
We waren echter nog niet de straat uit of we reden ongeveer tegen de politie aan.
Met veel omhaal werden we ondervraagd-of we wel een internationaal rijbewijs hadden, waarom we geen helmen ophadden. Grappige vraag, want niemand heeft hier een helm op.
We moesten bij een tafel komen aan de kant van de weg waar 3 officieel uitziende bewapende mannen mensen ondervroegen en bonnen schreven.
Aiso moest op zijn beurt wachten, en daarna werden er papieren ingevuld.
Het was natuurlijk ook wel een vreemde toestand, want om ons heen reden brommers met allemaal helmloze mensen.
Aiso werd steeds bozer en halsstarriger, begon een hele discussie met die mannen.
Van een afstandje zag ik de situatie uit de hand gaan lopen. Ik weet hoe koppig Aiso kan zijn als hij zich onrechtvaardig behandeld voelt. Aan de andere kant is het natuurlijk onzin om in een corrupt systeem te gaan proberen je recht te gaan halen. Ik had van medetoeristen al gehoord dat de boete 200 baht(5 euro) was, en dat je daarna gewoon mocht doorrijden.
Ondertussen vertikte Aiso het om de papieren te tekenen, en zag ik dat die mannetjes al helemaal in een andere stemming raakte.
Ik zag al voor me hoe Aiso zou worden afgevoerd naar het politiebureau, en hij zaterdag niet eens zou kunnen vertrekken....
Ik ging de boel dus maar even sussen, en probeerde om hem meer de humor van de situatie te laten inzien.
Met zachte dwang werden de papieren getekend, en konden we vertrekken. Gewoon weer zonder helmen en internationaal rijbewijs.
Als we weer aangehouden zouden worden konden we onze bon laten zien zeiden ze -bewijsje dat we betaald hadden.
Uiteindelijk hadden we nog een leuke middag, en kon Aiso er ook om lachen.
We aten in een obscuur restaurantje aan zee de lekkerste vis die ik op deze reis heb geproefd. Ook zat er een nederlander die hier woonde, en ons nog van alles vertelde over alle corrupte dingen in dit land.
Gelukkig hebben we er verder niet veel last van gehad, ook niets gemerkt van seksindrustrie.
Blijkbaar net op de goede plekken geweest.
Ko Samet was heerlijk, en eigenlijk heb ik nu al een beetje heimwee.
Vanavond zijn we in Bangkok, en morgen is de laatste dag. We vertrekken zaterdagochtend, maar vliegen met aparte vliegmaatschappijen. Ik ga met KLM, en ben zaterdagavond in Nederland. Aiso vliegt over Dubai met Emirates en is zondagmiddag thuis (als alles goed gaat)
Fijne vakantie voor alle mensen die nu weg zijn, of net vertrekken!