Na Singapore weer Winssen...
Door: mandy
Blijf op de hoogte en volg mandy
03 September 2015 | Nederland, Winssen
In werkelijkheid gaat dat echter niet zo vanzelf. Het schakelen van het Aziatische leven naar de gewone Nederlandse werkelijkheid kost tijd en energie. De beelden van de laatste week op Bali en de afsluiting in Singapore zijn nog levendig.
We reisden van de rijstvelden van Ubud naar Sanur. Een mooie badplaats met mooie tuinen. Hier geen discotheken en jongeren, maar gezapige oudere (rijke) toeristen. Wij zaten in een homestay, bij Balinezen thuis, en zagen hoe uit hun huistempeltje zich uit het dak een dikke rat zich steeds naar beneden begaf om uit het offerschaaltje lekkere hapjes naar zijn hol te brengen.
Waarschijnlijk denken ze zelf dat de Goden het schaaltje leeg aten.
We bezochten een koffiefarm waar Luwak katten koffiebesjes te eten krijgen. De bonen die ze uitpoepen, worden gereinigd, en vermalen tot koffie. Duurste koffie ter wereld schijnt het. We dronken er wat van, maar konden niet veel bijzonders merken. Beetje zielig voor die beestjes in gevangenschap. Ratten hebben een beter leven..
In Sanur kwam Emmeline ook voor de laatste dag om daarna met mij terug te reizen.
In ruim 2 uur vlogen we naar Singapore, en kwamen daar in de modernste Aziatische wereld terecht. Sinds 1965 is het onafhankelijk, en heel succesvol. Het bestaat uit 60 eilanden, maar iedereen woont gewoon in Singapore. Dat schijnt ongeveer zo groot te zijn als onze Noordoostpolder. Maar het is heel dichtbevolkt met allerlei verschillende bevolkingsgroepen. Voor ons erg leuk dat er veel Indiase mensen wonen, die een soort India in een eigen wijk hebben.
We herkende de sfeer, maar het was verder ongelofelijk schoon. Net als heel Singapore trouwens. Je schijnt enorme boetes te kunnen krijgen als je iets laat vallen, eet in het openbaar vervoer, bloot in je eigen huis loopt(-en ze daar iets van zien), en meer rare regels.
Maar het voelt wel lekker veilig, schoon en ordelijk. We waren s `avonds op een straatfeest en de duizenden mensen werden met fluitende en met lichtstaven zwaaiende politie keurig in rijen alle kanten op gemanoeuvreerd.
We maakten met een kabelbaan een trip over de stad naar het hoogste punt. Bezochten enkele shoppingsmalls omdat het daar heerlijk koel was. Blijkbaar de enige manier voor families om de hitte te overleven als je daar woont. Absurde manier van leven als je in de bloedhitte steeds gaat shoppen in designwinkels (waar ze dan coltruien en jassen verkopen).
We verbleven Bij de YMCA, precies in het centrum. Een soort christelijk hostel, maar we hadden een zwembad op het dak, en een koele nette kamer voor een betaalbare prijs. We hadden het idee dat Singapore alleen maar duur en design zou zijn. Maar we ontdekten dat je in Little India, of bij de vele foodcourts in de stad voor een paar euro leuk kon eten en zitten.
Openbaar vervoer is gemakkelijk en kost haast niets. We maakten metroritten en een lange (leuke) busrit door de stad.
Het was gewoon jammer dat we zo weinig tijd hadden-volgende keer toch wat meer dagen inplannen.
De terugreis verliep van Singapore naar Dubai-9 en een half uur vliegen, 3 uur overstap, daarna 7 uur naar Amsterdam.
Pas hier thuis op mijn kaart zie ik hoe ver weg het is.
Langzamerhand lost de Jetlag zich op, en komen we aan...
-
03 September 2015 - 23:36
André:
Hoi Mandy, Emmeline & Aiso.
We hebben genoten van de reisverslagen en foto's. Voor mij verdienen jullie de Cees Nooteboom-prijs. Helaas bestaat die nog niet, want de beste man is nog onder ons, maar hij zit er aan te komen denk ik. Mandy nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Hartelijke groeten,
Margriet, Margje en André
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley